Tuż po zakończeniu roku szkolnego, w pierwszym tygodniu wakacji 29 uczniów naszej szkoły uczestniczyło w zajęciach w ramach półkolonii. W tym roku tematem przewodnim naszych zajęć było hasło “Z małej wioski do większego świata.” I tak też staraliśmy się organizować zajęcia, by w miarę możliwości finansowych dzieci mogły poznawać ciekawe zakątki spoza swojego miejsca zamieszkania. Pierwszego dnia zaplanowano wyjazd do kościańskiego Nenufaru. Dzieci pod opieką pani Violetty Kubickiej i pani Agnieszki-Klemenskiej- Woźniak wzięły udział w programie “Z piratami dookoła świata”.

obejrzyj zdjęcia

Na drugi dzień udali się w kierunku zachodnim i południowo-zachodnim. Celem wycieczki był Dębiec Nowy, ale po drodze zatrzymano się w Racocie. Uczniowie zapoznali się z wyglądem i krótką historią pałacu i parku oraz ważniejszych miejsc Racotu. Przeszli ścieżką dydaktyczną, poznali wiele ciekawostek przyrodniczych. Następnym przystankiem na trasie były ruiny kościoła p.w. św. Marcina z XIII w., w Gryżynie. po wysłuchaniu legendy o brzozie i obejrzeniu zabytku mali turyści wraz ze swoimi opiekunkami panią Violettą Kubicką i panią Oleną Kalembą pieszo udali się nad Jezioro Wonieskie. Pogoda była wspaniała można więc było orzeźwić się nieco w wodzie.

Kolejny dzień to nowy kierunek wyprawy – północny wschód – Kórnik. Zanim jednak dojechano do Kórnika, warto było zatrzymać się w Manieczkach (słynących niegdyś z siedziby autora hymnu Józefa Wybickiego, a teraz nieco zapomnianych). Udało się jednak pani Marii i Katarzynie Zmarz oraz pani Justynie Poterek pokazać stary dworek Wybickiego i park w Manieczkach i wcisnąć w dziecięce umysły nieco historii. Na podstawie przygotowanej mapy, pytań, zagadek i rebusów dzieci miały znajdować poszczególne okazy przyrodnicze, miejsca, daty oraz wcześniej poznane fakty dotyczące zwiedzanego parku. Po umysłowym wysiłku zrelaksowano się na statku i Tawenie pod Żaglami. W drodze powrotnej zboczyliśmy z trasy, by dotrzeć do starych rogalińskich dębów i dawnej rezydencji Raczyńskich w Rogalinie.

Ostatnie dwa dni półkolonii to biwak z noclegiem w szkole. Nauczycielki p. Beata Matyjaszczyk, p. Dorota Gronczewska i Krystyna Nowak realizowały z dziećmi projekt “W indiańskiej wiosce”. Wstępem do zajęć było obejrzenie filmu edukacyjnego wprowadzającego w tematykę indiańskich obyczajów. Następnie dzieci inspirowane sugestiami nauczycielek własnoręcznie wykonały elementy indiańskiego stroju: okrycia z frędzlami i pióropusze. Dzieci zostały podzielone na szczepy, musiały wybrać swoją nazwę i nadać sobie indiańskie imię. Dalej bawiono się w tej konwencji. Były indiańskie barwy na twarzach, indiańskie podchody, ognisko, robienie łapaczy snów, czyli indiańskich amuletów. Po tylu wrażeniach trudno było małym Indiankom i Indianom zasnąć, tym bardziej, że taki nocleg poza domem razem z rówieśnikami był dla nich nie lada frajdą. Na drugi dzień dzieci wykonały według własnych pomysłów instrumenty. Kiedy przybyli rodzice, dzieci zaprezentowały się w swoich indiańskich strojach w tańcu i piosence przygrywając sobie do rytmu własnoręcznie wykonanymi instrumentami. Z rodzicami bawiliśmy się w zabawę integracyjną, potem budowaliśmy wspólnie wigwamy. Dzieci przebywające w wigwamie wyciągały swoje bose stopy, a rodzice mieli rozpoznać, które stopy należą do ich dziecka. Ostatnim elementem wspólnej zabawy było malowanie kredą na boisku totemu swojego szczepu. Dołączyło się też młodsze rodzeństwo. Tak uczniowie naszej “małej wioski” poznali “wielki świat” i zrealizowali program tegorocznej półkolonii. Na podsumowanie biwaku i całej półkolonii uczestnicy otrzymali pamiątki, soki i słodycze.

Półkolonia zorganizowana była ze środków przekazanych przez Gminną Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Starostwo Powiatowe w Kościanie oraz symbolicznych wpłat uczestników. Nauczyciele miejscowej szkoły opracowali program całej imprezy i sprawowali nieodpłatną opiekę nad dziećmi. Do pomocy włączyli się też rodzice: przygotowywali posiłki, aktywnie uczestniczyli we wspólnych zabawach. W imieniu dzieci wszystkim wymienionym podmiotom składam podziękowanie.

Krystyna Nowak